Nederland heeft onlangs een Memorandum of Understanding met Taiwan getekend voor samenwerking op het gebied van wetenschap en technologie. Dit is niet zo vreemd, want Taiwan is in de laatste decennia uitgegroeid tot een wereldspeler op technisch-wetenschappelijk gebied. Hier ligt ambitieus en gericht overheidsbeleid aan ten grondslag. Maar wie zijn de belangrijke spelers? Waar liggen de prioriteiten? Dit artikel geeft en overzicht van het nationale wetenschaps- en technologiebeleid in Taiwan.
Taiwan stond ooit bekend als ‘s werelds werkplaats voor goedkope producten. ‘Made in Taiwan’ stond voor goedkope kleding, eenvoudig design en inferieure technologische producten. Tegenwoordig vormt Taiwan echter een wereldspeler van formaat in veel geavanceerde technologie, engineering en design. Van cloud computing tot biotechnologie, van groene technologie tot computerspellen, van medische hulpmiddelen tot zonne-energie, Taiwan weet er raad mee. Het land timmert hard aan de technisch-wetenschappelijke weg.
Taiwan
Het eiland Taiwan, ook wel Republic of China (ROC), of Chinese Taipei genoemd, ligt zo’n 160 kilometer ten zuidoosten van China in de Stille Oceaan. Taiwan is met 36.000 km² bijna net zo groot als Nederland. Met 23 miljoen mensen heeft Taiwan een zeer hoge bevolkingsdichtheid. De beroepsbevolking bedraagt 11 miljoen mensen. Het is een dynamische kapitalistische economie. Taipei is sinds het einde van de Chinese Burgeroorlog in 1949 de facto de hoofdstad van Taiwan en is met een oppervlakte van 271,77 km² en 2,5 miljoen inwoners (agglomeratie 8,1 miljoen) ook de grootste Taiwanese stad. China ziet Taiwan als een afvallige provincie en Taipei als provinciehoofdstad. President Ma Ying-Yeou is door de bevolking gekozen voor een ambtstermijn van vier jaar. De president heeft gezag over de vijf administratieve takken (Yuan’s): de Controlerende, de Onderzoekende, de Uitvoerende, de Juridische en de Wetgevende Yuan. De president benoemt de leden van de Uitvoerende Yuan als zijn kabinet, inclusief een premier, de officiële voorzitter van de Uitvoerende Yuan. De Uitvoerende Yuan is verantwoordelijk voor het algemene beleid.
Economie
Taiwan heeft een robuuste, sterk concurrerende en innovatieve economie en behoort tot de top 25 economieën ter wereld. Het bruto nationaal product zal in 2012 naar verwachting met zo’n 4,6 procent groeien. In 2010 bedroeg het Taiwanese inkomen per hoofd 18.588 US dollar (*1), maar gecorrigeerd naar koopkrachtpariteit was dit 35.604 US dollar. De werkloosheid ligt op 4,27 procent. De belangrijkste importlanden voor Taiwan zijn Japan, China, de Verenigde Staten en Zuid-Korea. De Taiwanese import bestaat voornamelijk uit machines en elektronische uitrusting (34 procent), mineralen (23 procent), basismetalen (12 procent) en chemicaliën (9 procent). De voornaamste exportproducten zijn machines en elektronische uitrusting (47 procent), basismetalen (10 procent), plastic en rubberen artikelen (8 procent) en precisie-instrumenten (8 procent).
Uitdagingen
Hoewel het in het algemeen erg goed gaat met Taiwan speelt er een aantal uitdagingen. Een van de belangrijkste is dat Taiwan te kampen heeft met snelle vergrijzing. Dit leidt in de toekomst onder meer tot tekorten op de arbeidsmarkt. Daarnaast is ook Taiwan in de loop van 2011 geraakt door de verzwakte economie van de Verenigde Staten, de schuldencrisis in het Eurogebied en de aardbeving in Japan. Dit betreft uitermate belangrijke afzetmarkten voor Taiwan. Desondanks doet Taiwan het volgens het IMF beter dan de andere Aziatische tijgers Hongkong, Singapore en Zuid Korea. Verwacht wordt dat dit de komende jaren zo zal blijven. De toenemende export naar China, dat zich steeds meer als een afzet- en consumentenmarkt aan het ontwikkelen is, draagt in hoge mate bij tot deze positieve verwachting. China is wat betreft handel en investeringen veruit de belangrijkste partner. Meer dan de helft van de Taiwanese export gaat naar China, voornamelijk in de vorm van halffabricaten voor de assemblage van IT- en videoapparatuur. De verwachting en hoop is dan ook dat steeds meer grote, internationale bedrijven naar Taiwan zullen trekken om de Chinese markt te bewerken.
Memorandum of Understanding Nederland-Taiwan
Taiwan is niet alleen een goede springplank naar de Chinese economie. Ook de Taiwanese betrouwbaarheid, efficiënte zakencultuur en communicatie, goede overheidsondersteuning, uitstekende infrastructuur en het grote aanbod aan (technisch) hooggeschoold personeel verdienen vermelding. Inmiddels hebben al vele internationale bedrijven (hoofd)kantoren in Taiwan gevestigd. Bij Nederlandse bedrijven lijkt er naast onbekendheid met Taiwan terughoudendheid te bestaan vanwege de politiek gevoelige situatie met China. Jammer, want op politiek economisch niveau is de relatie tussen Taipei en Beijing de laatste jaren enorm verbeterd. Het in juni 2010 getekende Economic Cooperation Framework Agreement (ECFA) is hier een duidelijk voorbeeld van. Daarnaast hebben Taiwan en Nederland elkaar op technologisch-wetenschappelijk veel te bieden. Om dit te bekrachtigen is er in februari 2011 een Memorandum of Understanding (MoU) op het gebied van R&D in innovatieve technologieën getekend tussen het Nederlandse Agentschap NL (ministerie van EL&I) en het Taiwanese Department of Industrial Technology (onderdeel Taiwanese ministerie van Economische Zaken). Hiermee zijn de wederzijdse belangen en voordelen van het versterken van de technische samenwerking vastgelegd en erkend. De focus van de samenwerking zal liggen op de topsector-onderwerpen: Hightech Systems & Materials, Life Sciences & Health en Green Energy. Met dit MoU erkent Nederland Taiwan als belangrijke en nuttige speler en partner op technologisch-wetenschappelijk gebied.
R&D in Taiwan: Een terugblik
De Taiwanese overheid heeft altijd een centrale en sturende rol gespeeld in het stimuleren van wetenschap en technologie. In 1959 is serieus begonnen met R&D-beleid. In dat jaar werd de National Science Council (NSC) opgericht, die het wetenschapsbeleid bepaalt. In de jaren zestig verschoof de beleidsfocus langzamerhand van landbouw naar industrie. Hiertoe werden export-processing zones opgericht, investeerders aangetrokken en buitenlandse technologieën binnengehaald. Particuliere bedrijven werden door nieuwe wetgeving en economische stimulansen aangemoedigd om hun R&D-activiteiten uit te breiden. Tijdens de economische hoogconjunctuur in de jaren zeventig en tachtig ging de overheid zijn wetenschapsbeleid breder uitzetten. Men opende high-tech science parks, richtte onderzoeksinstituten op en organiseerde nationale R&D-conferenties voor onderzoekers, academici, industriële leiders en topambtenaren. Ondertussen groeiden bedrijven zoals Taiwan Semiconductor Manufacturing Co (TSMC) en United Microelectronics uit tot wereldspelers op hun gebied. In de jaren negentig werd Taiwan een dominante speler in de personal computer- en ICT-revolutie. Tijdens deze periode werden er Nationale Wetenschaps- en Technologieprogramma’s geïntroduceerd en werd de Fundamentele Wetenschaps- en Technologiewet ingesteld. Daardoor kreeg de overheidsondersteuning van R&D een juridische basis.
R&D Taiwan: Heden
Vandaag de dag levert Taiwan hoogwaardige technologie en is het een wereldleverancier van onder andere geïntegreerde chips, displays en communicatie-apparatuur. De R&D-investeringen van bedrijven groeien. Taiwanese bedrijven richten zich steeds meer op hun eigen productontwerp en op de creatie van eigen merken. Zo hebben bedrijven als ACER, ASUS en HTC hun naam internationaal gevestigd. In 2009 ging 2,77 procent van het bnp (10,6 miljard US dollar) naar R&D. Het doel van de overheid is om in 2012 3 procent van het bnp te besteden aan R&D en 4 procent in 2020. Nederland gaf in 2011 slechts 1,6% van het bnp (10,8 miljard US dollar) uit aan R&D. R&D en innovatie staan dus hoog op de agenda in Taiwan. Qua innovatie telt het internationaal mee. In het Global Competitiveness Report 2009-2010 van het World Economic Forum bekleedt Taiwan een 6e plaats voor innovatie. Het staat op plaats 5 wat betreft technologische infrastructuur in het 2010 World Competitiveness Yearbook van het International Institute for Management Development. Ook staat Taiwan op de 5e plaats wereldwijd voor het aantal Amerikaanse octrooien (2010). In termen van academische output is Taiwan 11e wereldwijd met betrekking tot het aantal gepubliceerde wetenschappelijke artikelen (Science Citation Index, 2009).
R&D Taiwan: Organisatie
De recente wetenschappelijke en technologische successen zijn het resultaat van een sterke nadruk en visie van de Taiwanese overheid en van het doelbewust verhogen van R&D-investeringen. Overheid, bedrijfsleven en academische wereld werken nauw samen. De vele door de overheid opgerichte science en software parken vormen een goed voorbeeld van deze samenwerking. De spil in de R&D en innovatiekracht van Taiwan is de overheid. Die rol zien velen als noodzakelijk vanwege de vele kleine en middelgrote bedrijven voor wie het waarschijnlijk lastig is om zich op eigen kracht te organiseren en samen te werken.
De overheid geeft via een web van overheidsinstanties en onderzoeksinstellingen invulling aan het Taiwanese wetenschaps- en technologiebeleid. De verantwoordelijkheden en adviesrollen zijn naar een groot aantal overheidsinstanties gedelegeerd (zie figuur 1). Academia Sinica valt als enige rechtstreeks onder het bureau van de president en is de meest vooraanstaande academische instelling in Taiwan. Academica Sinica streeft fundamenteel wetenschappelijk toponderzoek na, begeleidt academische talent en voorziet in beleidsadvies. De andere instellingen die het R&D-beleid invullen en uitvoeren valt onder de Executive Yuan (Uitvoerende Yuan). Dit zijn het Ministry of Economic Affairs, Ministry of Defense, Ministry of Education, Ministry of Transport and Communications, Department of Health, Atomic Energy Council, Environmental Protection Administration, National Science Council, Council of Agriculture, Council of Labour Affairs, en de National Communications Commission. Onder al deze instanties vallen weer 18 onderzoeksinstituten die zich vooral richten op specifieke toegepaste onderzoeksgebieden. De Uitvoerende Yuan is verantwoordelijk voor het algemene, overkoepelende wetenschaps- en technologiebeleid en budgetteert de verschillende overheidsinstanties die dit beleid verder vormgeven en implementeren. De Uitvoerende Yuan wordt geadviseerd door de Science and Technology Advisory Group (STAG). De STAG bestaat uit vooraanstaande academici, hoge ambtenaren en captains of industry. De minister-zonder-portefeuille, de tweede ambtenaar van de Uitvoerende Yuan, staat aan het hoofd en is verantwoordelijk voor de coördinatie tussen de verschillende instanties.
Figuur 1. Organisatie wetenschaps- en technologiebeleid Taiwan.
R&D Taiwan: Beleid
Executive Yuan: Six Emergent Industries en Four Intelligent Industries
De Uitvoerende Yuan bepaalt het algemene langetermijnbeleid voor Taiwan. In april 2009 heeft de Uitvoerende Yuan een reeks actieplannen voor 6 opkomende industrieën in Taiwan benoemd, waarop het land zich verder wil onderscheiden: Biotechnology, Medicine & Health Care, Culture & Creation, Tourism, Green Energy en High-end Agriculture. Dit zijn de industrieën die richtinggevend zijn in het wetenschaps- en technologiebeleid. De actieplannen zijn globaal te vergelijken met het Nederlandse topsectorenbeleid. De plannen zullen worden gerealiseerd door middel van gerichte investeringsstrategieën van de overheid en het stimuleren van particuliere investeringen. Productdiversificatie, branding en ontwikkeling van nieuwe, innovatieve technologieën vormen de belangrijkste pijlers. Uiteindelijk moeten de actieplannen leiden tot een verschuiving in de industriële structuur van Taiwan in de richting van de benoemde industrieën.
In maart 2010 heeft de Uitvoerende Yuan nog eens 4 specifiekere gebieden, de zogeheten Emergent Intelligent Industries, benoemd waarin de overheid kansen ziet. Over een periode van 6 jaar zal er 471 miljoen US dollar extra in deze industrieën geïnvesteerd worden. De 4 Emergent Intelligent Industries zijn: Cloud Computing, Intelligent Electric Vehicles, Intelligent Green Buildings en Patent Industrialization.
National Science Council: National Science & Technology Programs
Onder de Uitvoerende Yuan spelen het ministerie van Economische Zaken en de National Science Council (NSC) een centrale rol in de beleidsvorming omtrent wetenschap, technologie en innovatie. De NSC wordt in 2012 een ministerie: Ministry of Science and Technology (MOST). NSC beheert de vele Science Parks in Taiwan. Deze parken liggen over het hele land verspreid en zijn opgericht om kennis en talent aan te trekken, onderzoekers bijeen te brengen en te faciliteren. De drie grootste en belangrijkste parken zijn: Hsinchu Science Park, Southern Taiwan Science Park en Central Taiwan Science Park. Het Hsinchu Science Park, opgericht in december 1980, is het oudste en meest succesvolle. Het is uitgegroeid tot de ‘hub’ voor Taiwan’s ICT-industrie en heeft een sterke internationale reputatie. Bekende Taiwanese organisaties zoals ITRI en TSMC zijn hier gevestigd. De NSC geeft met een zevental National Science and Technology Programs richting en invulling aan het fundamentele Taiwanese wetenschaps- en technologiebeleid. Vanaf 1997 is de NSC met de programma’s begonnen die in het leven zijn geroepen om de innovatiekracht van Taiwan en het welzijn van de Taiwanese burgers te bevorderen. Bij de invulling en uitvoering van de programma’s wordt nauw samengewerkt met diverse andere overheids- en onderzoeksinstanties. Momenteel gaat het om 7 programma’s: networked communications, bio-technology & pharmaceuticals, e-learning & digital archives, nanoscience & nanotechnology, intelligence electronics, en energy.
Networked Communications. Het Networked Communications Programma stelt zich ten doel om van Taiwan een ‘intelligent eiland’ te maken met snelle breedbandtoegang over het hele eiland in 2013. De focus ligt op de ontwikkeling van WiMAX (Worldwide Interoperability for Microwave Access), een geavanceerde technologie voor draadloze transmissie van data, spraak en video over lange afstanden. Taiwan wil het succes van Wi-Fi, waarin het meer dan 80 procent van de wereldwijde industriële productie voor zijn rekening neemt, herhalen met de WiMAX-technologie (*2).
Bio-Technology & Pharmaceuticals. Dit programma richt zich op de R&D van Chinese kruidengeneesmiddelen (*3) en nieuwe medicijnen op basis van eiwitten en synthetische chemie. Hierbij ligt de focus op 4 gebieden: kanker, diabetes, cardiovasculaire ziekten en neurologische ziekten. Verder zijn er pre-klinische evaluatie-eenheden, een industrie-promotie eenheid, een chemisch kernlab en een ‘academic-industry bridging office’ opgezet voor soepele valorisatie. Van 2009 tot 2013 investeert het kabinet 1,2 miljard US dollar in het programma en zal er nog eens 1,8 miljard miljard US dollar extra beschikbaar worden gesteld voor het zogeheten Biotechnology Venture Capital Fund voor veelbelovende, startende biotech-projecten.
E-Learning & Digital Archives. Een hoofddoelstelling van het programma is om e-learningapplicaties te ontwikkelen voor onderwijs, wetenschappelijk onderzoek en bedrijfsopleidingen. Voorbeelden hiervan zijn het op afstand leren voor studenten, online trainingen voor bedrijven en Chinese taalcursussen voor de internationale gemeenschap. De e-learningindustrie in Taiwan groeit sterk. De omzet steeg van circa 20 miljoen US dollar in 2002 naar 460 miljoen US dollar in 2009. Verder houdt het programma zich bezig met het digitaliseren van artefacten uit nationale instellingen zoals het National Palace Museum en de Academia Sinica. Inmiddels zijn er meer dan 2 miljoen voorwerpen gedigitaliseerd. De inhoud is verdeeld in 6 categorieën: de biosfeer en natuur, leven en cultuur, archieven en databases, kaarten en architectuur, kunst en illustraties, en talen en multimedia.
Nanoscience & Nanotechnology. De belangrijkste doelstellingen van dit programma zijn het stimuleren van nanotechnologisch onderzoek, het commercialiseren van nanotech-toepassingen, het vestigen van laboratoria en het bevorderen van nanotech-onderwijs. De focusgebieden zijn nano-elektronische en opto-elektronische technologie, nano-instrumenten, nanotechnologie voor energie- en milieutoepassingen, nano-biomedisch onderzoek en in het algemeen het gebruik van nanotechnologie in traditionele en opkomende industrieën. Onlangs is Taiwan Nano Mark opgericht. Dit is een keurmerk en systeem voor het certificeren van nanoproducten. Om het Nanomark-stempel te mogen dragen moet de fabrikant aantonen dat een toepassing minder dan 100 nanometer groot is en over nieuwe, nuttige eigenschappen beschikt.
Intelligence Electronics. Om in de toekomst concurrerend te blijven op het gebied van chips en halfgeleiders is het National Programme for Intelligence Electronics opgezet. Dit programma richt zich op elektronische technologie in de toepassingsgebieden van (MG +4C), wat staat voor medical, green, auto (car), computer-, communicatie-, en consumententoepassingen. Het programma moet een impuls geven aan de nieuwe generatie halfgeleidertechnologie en de IC-industrie in het algeheel.
Energie. Als reactie op de wereldwijde energietekorten en grote afhankelijkheid van fossiele brandstoffen werd in 2009 het energieprogramma gelanceerd. De regering investeert de komende jaren meer dan 930 miljoen US dollar in het ontwikkelen van duurzame energie en het subsidiëren van de installatie van energiebesparende apparatuur. De aandacht zal liggen op zonne-energie, windenergie, biomassa brandstof, getijdenenergie, geologische energie, energie uit waterstof en kernenergie. Verder zal ter vermindering van de uitstoot van CO2 aandacht worden besteed aan schone kolen, CO2-opslag en -afvang, en bebossing.
Taiwanese ministerie van Economische Zaken
Naast de NSC levert het ministerie van Economische Zaken (Ministry of Economic Affairs) een zeer belangrijke bijdrage aan de verbetering van met name toegepast onderzoek en R&D-activiteiten van de lokale industrieën. Zo vallen onder het ministerie een drietal zeer gerenommeerde (toegepaste) onderzoeksinstituten: Industrial Technology Research Institute (ITRI, vergelijkbaar met het Nederlandse TNO), National Applied Research Laboratories en het Institute for Information Industry (III). Deze onderzoeksinstituten richten zich op het implementeren van onderzoek, de ondersteuning van de science parks, het steunen van particuliere R&D-projecten en het verkennen van de nieuwste technologie. Zij drukken een sterke stempel op het praktische onderzoek. Binnen het ministerie is het Industrial Development Bureau (IDB) het belangrijkste beleidsbepalende orgaan voor de industrialisatie. Hoewel de invloed in de afgelopen decennia is afgenomen, heeft het nog steeds veel macht in het sturen van de private sector. Een deel van de beleidsbepaling wordt uitbesteed aan door de overheid gecreëerde, semi-officiële denktanks zoals het Taiwanese Institute of Economic Research (TIER) en het Chung-Hua Instituut voor Economisch Onderzoek (CIER). Deze denktanks zijn een integraal onderdeel van de actiegerichte beleidsvorming.
Onder het IDB valt het Department of Industrial Technology (DOIT). Het hoofddoel van DOIT is de R&D-capaciteit van de Taiwanese industrie en zijn toegepaste technologieën te versterken. Dit doet men vooral door het opzetten van zogeheten Technology Development Programmes (TDP’s). Verder ondersteunt DOIT semi-overheidsorganisaties bij het zoeken naar internationale samenwerking. Zoals vermeld is DOIT de Taiwanese partner in het MoU op technisch-wetenschappelijk gebied tussen Nederland en Taiwan.
Technology Development Programs (TDP’s)
De TDP’s zijn de belangrijkste beleidsinstrumenten voor het ministerie van Economische Zaken. Deze programma’s richten zich op de financiering en stimulering van R&D en innovatie. De TDP’s richten zich op 3 verschillende categorieën.
Ten eerste zijn er de Organization/Research Institute TDP’s die gericht zijn op sectordoorsnijdende integratie van technologieën, kennis en informatie. Naar deze programma’s gaat veruit het meeste geld. Dit geld wordt verdeeld onder de 18 onderzoeksinstellingen van de overheid, waaronder ITRI en III.
Ten tweede zijn er de Industrial TDP’s die zich richten op het stimuleren van investeringen van het bedrijfsleven in R&D en het vergroten van de industriële innovatie.
En ten derde zijn er de Academic TDP’s, gericht op het stimuleren van toepasbaarheid van wetenschappelijk onderzoek. Hierbij wordt de samenwerking tussen onderzoeksinstituten, het bedrijfsleven, academische instellingen en internationale organisaties gestimuleerd. In 2010 wees het ministerie in totaal 618 miljoen US dollar toe aan tientallen TDP’s uit de diverse categorieën.
Conclusie
Taiwan kan zich op wetenschappelijk en technologisch vlak in verschillende gebieden meten met de beste landen ter wereld. Het land is al jaren actief en voert een gericht wetenschaps- en technologiebeleid. Er is de Taiwanezen veel aan gelegen om innovatie te stimuleren. De overheid speelt hierbij een centrale rol. Deze werkt nauw samen met het bedrijfsleven, onderzoeksinstellingen en academische instellingen. Door industrieën en gebieden aan te wijzen waarin Taiwan wil uitblinken en door wetenschaps- en technologieprogramma’s op te zetten wil Taiwan zijn R&D en innovatiekracht verder vergroten. Met Nederland zijn er zeker raakvlakken en mogelijkheden tot samenwerking. Met name in de topsectorgebieden High-Tech Systems en Materials, Life Sciences & Health-Care, zoals genoemd in het MoU tussen Nederland en Taiwan, bestaat een gedeelde interesse. Ook in de benoemde Nederlandse topsectoronderwerpen Energie, Agrofood, en Tuinbouw is Taiwan zeer actief. Taiwan is een land om in de gaten te blijven houden.
Meer informatie:
- Actieplannen
- Taiwan Government Information Office
- Executive Yuan of Taiwan
- Taiwan Science and Technology Advisory Group
- Academica Sinica
- Ministerie van Economische Zaken Taiwan
- Netherlands Trade & Investment Office in Taiwan
- National Science Council
- Industrial Development Bureau
- Department of Industrial Technology
- Hsinchu Science Park
1) 1 US dollar = 0,75 euro (begin 2011)
2) Zie ook WiMax in Taiwan: resultaat van NSTP
3) Zie ook Taiwan’s botanische functional foods en geneesmiddelen
Paul Preenen – 20 januari 2012